تا کنون نزدیک به هزار بیماری مشترک بین انسان و حیوانات و تحقیقاتی جهت نازایی موی گربه شناسایی شده است. این بیماری ها می توانند کم خطر یا پرخطر باشند تا حدی که باعث مرگ انسان شوند. بجز خطرات واقعی این بیماری ها گاهی شایعات عجیب و غریب در مورد حیوانات بر سر زبان ها می افتد و باعث هراس در جامعه می شود.

یکی از مشکلاتی عمده پخش این شایعات، ایجاد ترس در افراد از نگهداری حیوانات خانگی مانند سگ،  گربه، پرنده و انواع جوندگان مانند همستر و خرگوش به عنوان پرکاربردترین حیوانات خانگی در جهان  است. گرچه باید از بیماری های مشترک با این قبیل حیوانات تا حدی مطلع بود اما باید مرز شایعه و حقیقت را تا جای ممکن جدا کرد.

اساساً انگل‌هایی که باعث نازایی موی گربه میشوند  برای ادامه حیات خود به میزبان نیاز دارند ، حال بسته به اینکه انگل در میزبان چه شرایطی را طی کند میزبان‌ها به چند ‌دسته تقسیم می‌‎شوند:

میزبان قطعی یا نهایی:

انگل در میزبان نهایی، چرخه جنسی خود را کامل می‌کند و می‌تواند فرم عفونت‌زای انگل را دفع کند و در واقع میزبان نهایی، ادامه دهنده چرخه زندگی و تولید مثل انگل می‌باشد.

میزبان واسط:

انگل برای تکمیل چرخه جنسی خود نیاز دارد که در بدن موجود دیگری جهت نازایی موی گربه ، برخی مراحل تولید مثل خود را طی کند.

میزبان تصادفی:

میزبان تصادفی قطع‌کننده چرخه زندگی و تولید مثل انگل است در واقع میزبان تصادفی نمی‌تواند فرم عفونت‌زای انگل را دفع کند و فقط انگل در بدن میزبان تصادفی کیست‌های بافتی ایجاد می‌کند و باعث بیماریِ خودِ میزبان می‌شود و در صورت مصرف گوشت یا بافت آلوده میزبان، احتمال انتقال بیماری وجود دارد .

حالا که تفاوت این واژه‌ها مشخص شد، باید با انگلی به نام توکسوپلاسما گوندی آشنا شویم که عامل بیماری توکسوپلاسموزیس می‌باشد. گربه‌ها تنها میزبان نهایی توکسوپلاسما می‌باشند که می‌توانند اووسیت یا فرم عفونت‌زای تخم انگل را از طریق مدفوع خود دفع کنند و سایر پستانداران، پرندگان، جوندگان و حتی انسان‌ها می‌توانند میزبان تصادفی این انگل ها باشند که از طریق خوردن گوشت آلوده یا از طریق مدفوع گربه بیمار شوند و در چرخه تولید مثل انگل، نقشی ندارند.

در واقع تمام شایعات درباره ارتباط گربه با نازایی و سقط جنین از ارتباط گربه با انگل توکسوپلاسما نشأت می‌گیرد.

گربه‌ها چگونه به انگل توکسوپلاسماگوندی آلوده می‌شوند:

در صورتی که گربه از موش‌ آلوده، تغذیه کرده باشد یا صاحب حیوان از گوشت خام برای غذا دادن به گربه خود استفاده کرده باشد، احتمال آلوده شدن گربه وجود دارد. اگر گربه برای اولین بار با توکسوپلاسماگوندی برخورد کند می‌تواند بیمار و باعت نازایی موی گربه شود یا آلودگی را از طریق مدفوع خود انتقال دهد.

گربه‌ها تخم انگل ( اووسیت ) را از طریق مدفوع خود دفع می‌کنند اووسیت بلافاصله پس از دفع، بیماری‌زایی ندارد و باید یک الی پنج روز انکوبه شود (در شرایط مناسب قرار گرفته شده باشد ).

گربه‌ها از طریق خوردن بافت‌های آلوده به کیست‌های انگلی درگیر بیماری می‌شوند اما از طریق تخم انگل بیماری را منتقل می‌کنند.

برای این‌که کسی درگیر این بیماری شود باید گربه‌ای هم درگیر این بیماری شده باشد. فقط گربه‌ای که موش خورده باشد مبتلا به توکسوپلاسموز می‌شود. یا گربه‌ای که گوشت خام آلوده به انگل توکسوپلاسموز را خورده باشد.

احتمال آلوده شدن گربه‌ی خانگی که غذای پخته یا مخصوص می‌خورد بسیار بسیار کم است. حالا فرض کنیم که به دلیل سهل‌انگاری گربه‌ی خانگی درگیر این انگل شد آن‌وقت احتمال آلوده شدن چقدر است؟ گربه‌ی آلوده به توکسوپلاسموز در تمام طول عمر خود فقط به مدت یک هفته از طریق مدفوع، توکسوپلاسما را دفع می‌کند که اتفاقا مدفوع آبکی و شل ست.

این میکروارگانیسم برای این‌که قدرت آلوده کردن را پیدا کند باید مدفوع به مدت ۴۸ تا ۷۲ ساعت در محیط بیرون مانده باشد و تغییراتی در توکسوپلاسما به وجود بیاید که قدرت ایجاد عفونت را پیدا کند. حالا اگه شخصی به این مدفوع ۷۲ ساعت پیش دست بزند و بعد با همان دست آلوده غذا بخورد توکسوپلاسما وارد بدنش می‌شود.

حتی در این شرایط هم یک انسان بالغ که سیستم ایمنی نرمالی دارد آلوده نمی‌شود. چون سیستم ایمنی بدن عفونت را به سرعت سرکوب می‌کند و اتفاقا به دلیل تولید آنتی‌بادی در بدن، شخص برای همیشه نسبت به این بیماری مقاوم خواهد شد. تنها افراد زیر پنج سال، سالمندان بالای هفتاد سال یا کسانی که شیمی درمانی می‌کنند به دلیل ضعف سیستم ایمنی بعد از طی مراحل یاد شده آلوده خواهند شد.