ماهی لجن خوار  برای هر آکواریومی لازم است که معمولا به شیشه یا برگ گیاهان می چسبد. آکواریوم آن باید دارای گیاهان فراوان و مخفی گاه ها باشد. عمق متوسط آب و جریان آب ملایم برای لجن خوار  مناسب است. عمق زیاد آب برای |آن ها خطرناک است چرا که آن ها فاقد بادکنک شنا هستند. این ماهیان در طول روز خود را در میان حفره ها و لا به لای گیاهان پنهان می کنند و شب ها فعالیت بیشتری دارند.

ماهی لجن خوار در شرایط مناسب عمری ۱۸ ساله و طولانی خواهد داشت، البته اگر غذای کافی و اکسیژن مناسب برای او تامین شود. برای نگهداری از این گونه از ماهی ها توصیه می کنیم که شرایط مناسب برای استراحت آنها را فراهم کنید. البته باید بدانید که اگر آکواریوم بزرگ دارید شاید یکی از ملزومات آن این نوع از ماهی باشد.

آن ها همه چیز خوارند اما غذاهایی مانند گرانول که به زیر آب فرو می روند را بیشتر دوست دارند. ماهی لجن خوار نابود کننده ی جلبک های قهوه ای است  و غذای اصلی آن جلبک است.

پوست بدن این ماهیان سخت و زبر و دندانه دار است و شکمی صاف دارند. دهانشان به صورت بادکش در زیر سر قرار دارد. اگر ماهی را از آب خارج کنید بدنش را سفت کرده و بی حرکت می شود. این ماهیان منزوی هستند و بهتر است آن ها را به صورت تک نگهداری نمود.

آن ها برای آکواریوم بسیار مفید هستند. این ماهیان تمام شیشه های آکواریوم، سطح برگ ها، سنگ ها و حتی پوسته ی خارجی حلزون ها را تمیز می کنند. جزء اصلی هر آکواریوم هستند و برای شرایط مناسب یک آکواریوم باید یکی از آن ها را داشته باشید.

این ماهی ها به طور استثناء با ماهی های گوشت خوار هم می توانند زندگی کنند. نباید آن ها را با دست گرفت زیرا پوست بدن زبری دارند و ممکن است باعث آسیب به دست شود.

این ماهیان رنگ های متفاوتی از جمله سفید زال، زیتونی، خاکستری، صورتی، سیاه و گورخری دارند. معروف ترین نوع این ماهی پلنگی یا خاردار است. آنان جزء ماهیان بسیار مقاوم هستند و رشد خیلی خوبی دارند. دمای آب برای آن ها اهمیت زیادی ندارد و از ۱۸ درجه ی سانتی گراد به بالا را می توانند تحمل کنند. مناسب ترین دما بین ۲۴ تا ۳۰ است.

پی اچ مناسب برای آن ها ۶.۵ تا ۷.۵ می باشد. در آکواریوم تکثیر نمی شوند. تکثیر آن ها در حوضچه های سیمانی کم عمق صورت می گیرد. رشد این ماهیان عالی است و اندازه آن ها تا ۵۰ سانتی متر هم می رسد.

آن ها در صورت تغذیه مناسب مدفوع رشته ای ایجاد می کنند و می توانند تمام سطح آکواریوم را آلوده کنند. برای این منظور بهتر است فیلتر قوی در آکواریوم نصب کنید. این ماهی های در موقع غذا خوردن مقدار عصبانی هستند و اجازه نمی دهند ماهیان دیگر به غذای آن ها ناخنک بزنند. البته به طور معمول آسیبی به ماهی های دیگر وارد نمی کنند. وقتی که بزرگ شدند امکان دارد که به ماهی های دیگر حمله کنند.

غذای اصلی آن ها جلبک است اما به غذاهای گوشتی به خصوص کرم ها و لارو حشرات هم علاقه دارند. اگر شکم آن ها گود و فرو رفته باشد نشان دهنده ی این است که تغذیه مناسبی نداشته اند. این ماهی ها مدفوع و لجن آکواریوم را نمی خورند.

ماهی لجن خوار دارای خصوصیات منحصر به فردی از جمله تنفس و تغذه متفاوت با سایر ماهیان است. اگر اکسیژن آب کم باشد، این ماهی با شیرجه به سطح آب می آید و اکسیژن مورد نیازش را می بلعد و دوباره به زیر آب می رود. این ماهی تا ۱۰ الی ۱۵ دقیقه از این هوا تنفس می کند و سپس دوباره هواگیری می کند.

این ماهی می تواند به صورت وارونه زیر سطح آب قرار بگیرد و غذا بخورد. او با شرایط سخت می سازد و بسیار مقاوم است. این ماهی جزو ماهیان بیولوژیک به حساب می آید و برای هر آکواریومی مفید است. ماهی مقاومی و معمولا بیمار نمی شود اما اگر شرایط آکواریوم مناسب نباشد در باله های آن سوراخ هایی ایجاد می شود.

همچنین اگر مدت زمان زیادی دمای آب آن پایین تر از ۲۰ درجه ی سانتی گراد باشد به بیماری سفیدک مبتلا می شود و گاهی اشتهایش را از دست می دهد، دمای بدنش زیاد می شود و تب می کند. این ماهیان هر چقدر کوچک تر باشد بهتر می توانند غذای باقی مانده در آکواریوم را بخورند و فعالیت بیشتری دارند.