تب خونریزی دهنده ویروسی تب کریمه کنگو (CCHF) یک بیماری خونریزی دهنده تبدار حاد است که بوسیله کنه منتقل میشود و در آسیا، اروپا و افریقا وجود دارد. مرگ و میر بالا دارد و همه گیریهای داخل بیمارستان آن نیز شایع هستند. با وجود اینکه که بیماری مخصوص حیوانات است، ولی موارد تک گیر و همه گیریهای ناگهانی این بیماری در انسانها نیز اتفاق میافتد.
تب کریمه کنگو چگونه منتقل میشود؟
کنهها به خصوص آنهایی که از گونه هیالومما هستند، عامل به وجود آمدن و همچنین انتقال ویروس تب کریمه کنگو بوده. انواع زیادی از حیوانات وحشی و اهلی نظیر گاوها، بزها، گوسفندان و خرگوشها میزبانهای تقویتکننده این ویروس هستند.
انتقال این ویروس به انسانها نیز از طریق نیش مستقیم کنههای بیمار و یا خون حیوانات امکانپذیر است، انتقال از انسان به سایر انسانها نیز میتواند از طریق ارتباط خونی و یا ردوبدل شدن سایر مایعات بدن به وقوع بپیوندد. همچنین گاهی اوقات خود بیمارستانها نیز از عوامل گسترش این بیماری هستند.
گندزدایی نادرست و غیراصولی تجهیزات پزشکی بیمارستان و همچنین استفاده دوباره از سوزنهای تزریقات میتوانند از عوامل پخش بیماری باشند.
این بیماری در بیشتر مواقع توسط کنه منتقل میشود که همهگیری بالایی هم دارد، ۶ ماه اول سال و در طول گرمای هوا، شرایط مناسبی برای رشد این ویروس بهحساب میآید.
پختن گوشت از شیوع بیماری تب کریمه کنگو پیشگیری می کند
یک متخصص بیماریهای عفونی در این زمینه به خبرنگار ایرنا می گوید: پختن گوشت یا پاستوریزه کردن شیر باعث از بین رفتن ویروس بیماری تب کریمه کنگو می شود.
علائم بالینی تب کریمه کنگو چهار مرحله دارد:
۱. دوره کمون: بستگی به راه ورود ویروس دارد. پس از گزش کنه، دوره کمون معمولاً یک تا سه روز است و حداکثر به ۹ روز میرسد. دوره کمون بدنبال تماس با بافتها یا خون آلوده معمولاً پنج تا شش روز است و حداکثر زمان ثابت شده ۱۳ روز بوده است.
۲. قبل از خونریزی: شروع علائم ناگهانی حدود ۱ تا ۷ روزطول میکشد) متوسط ۳ روز (بیمار دچار سردرد شدید، تب، لرز، درد عضلانی) بخصوص در پشت و پاها (گیجی، درد و سفتی گردن، درد چشم، ترس از نور) حساسیت به نور میگردد. ممکن است حالت تهوع، استفراغ بدون ارتباط با غذاخوردن و گلودرد و احتقان ملتحمه در اوایل بیماری وجود داشته باشد که گاهی با اسهال و درد شکم و کاهش اشتها همراه میشود. تب معمولاً بین ۳ تا ۱۶ روز طول میکشد. تورم و قرمزی صورت، گردن و قفسه سینه، پرخونی خفیف حلق و ضایعات نقطهای در کام نرم و سخت شایع هستند. تغییرات قلبی عروقی شامل کاهش ضربان قلب و کاهش فشارخون مشاهده میشود. لکوپنی، ترمبوسیتوپنی و بخصوص ترمبوسیتوپنی شدید نیز در این مرحله معمولاً مشاهده میگردد.
۳. مرحله خونریزی دهنده: مرحله کوتاهی است که به سرعت ایجاد میشود و معمولا در روز ۳ تا ۵ بیماری شروع میشود و ۱ تا ۱۰ روز) بطور متوسط ۴ روز (طول میکشد. خونریزی در مخاطها و پتشی در پوست بخصوص در قسمت بالای بدن و در طول خط زیربغلی و زیر پستان در خانمها دیده میشود و در محلهای تزریق و تحت فشار) محل بستن تورنیکه و … ممکن است ایجاد شود. بدنبال پتشی ممکن است هماتوم در همان محلها و سایر پدیده های خونریزی دهنده مثل ملنا، هماتوری و خونریزی از بینی، لثه و خونریزی از رحم ایجاد شود و گاهی خلط خونی، خونریزی در ملتحمه و گوشها نیز دیده میشود.
برخی موارد تب کریمه کنگو خونریزی از بینی، استفراغ خونی، ملنا و خونریزی رحم آنقدر شدید است که بیمار نیاز به تزریق خون دارد. در برخی از بیماران فقط پتشی ظاهر میشود (حدود ۱۵ %) مشکلات دستگاه تنفسی بدلیل پنومونی خونریزی دهنده در حدود ۱۰ % بیماران ایجاد میشود. بدلیل درگیری سیستم رتیکولوآندوتلیال با ویروس، ابتلاء وسیع سلولهای کبدی شایع است که موجب هپاتیت ایکتریک میگردد. کبد و طحال در یک سوم بیماران بزرگ میشود) معمولا بین روزهای ۶ تا ۱۴ بیماری آزمایشات اعمال کبدی تستهای کبدی غیرطبیعی هستند، بخصوص aspartate aminotransferase و اغلب در مرحله پایانی بیماری سطح بیلی روبین سرم بالا میرود.
بیمارانی که سرنوشتشان به مرگ منتهی میشود معمولاً علائم آنها بطور سریع حتی در روزهای اول بیماری تغییر میکند و همچنین لکوسیتوز بیشتر از لکوپنی وجود دارد. ترمبوسیتوپنی در مراحل اولیه بیماری نشان دهنده پیش آگهی بدی میباشد. مرگ بدلیل از دست دادن خون، خونریزی مغزی، کمبود مایعات بدلیل اسهال، یا ادم ریوی ممکن است ایجاد شود. در اتوپسی بیماران فوت شده، معمولاً خونریزی به شدتهای مختلف در همه اعضاء و بافتها وداخل معده و رودهها دیده میشود.
۴. دوره نقاهت: بیماران از روز دهم وقتی ضایعات پوستی کمرنگ میشود، بتدریج بهبودی پیدا میکنند. اغلب بیماران در هفتههای سوم تا ششم بعد از شروع بیماری وقتی شاخصهای خونی و آزمایش ادرار طبیعی شد از بیمارستان مرخص میشوند. مشخصه دوره نقاهت طولانی بودن آن به همراه ضعف است که ممکن است برای یک ماه یا بیشتر باقی بماند. گاهی موها کامل میریزد) که پس از ۴ تا ۵ ماه ترمیم میشود بهبودی معمولاً بدون عارضه است، اگرچه التهاب رشتههای عصبی نوریت یک یا چند عصب ممکن است برای چندین ماه باقی بماند.
ویروس CCHF اصولاً در طبیعت بوسیله کنه های سخت گونه Hyalomma منتقل میشود، ولی بوسیله گونههای Rhipicephalus، Boophilus و Amblyomma، Dermacenter، Haemophysalis و Ixodes نیز منتقل میگردد. ویروس CCHF توانائی انتقال از طریق تخم) Transovarion
transmission (و نیز انتقال در مراحل مختلف بلوغ کنه ((Transstadial surviral را دارد.
مهمترین راه آلودگی کنه، خونخواری کنه Hyalomma نابالغ از مهره داران کوچک میباشد یک بار آلودگی موجب میشود کنه در تمام طول مراحل تکامل آلوده باقی بماند و کنه بالغ ممکن است عفونت رابه مهره داران بزرگ مثل دامها منتقل کند، ویروس یا آنتی بادی آن، در کنه Hyalomma در مناطق وسیعدنیا پیدا شده است و عفونت در انسان پس از گزش کنه آلوده یا له کردن آن روی پوست نیز ایجاد میشود.
بیماری بوسیله خرگوش صحرائی، جوجه تیغی، گوسفند و گاو به نقاط مختلف توسعه مییابد.
در جنوب آفریقا آنتی بادی برعلیه ویروس CCHF از سرم زرافه، کرگدن، گاو کوهی بوفالو، گورخر و سگها جدا شده است. تعداد زیادی از پرندگان به عفونت مقاوم هستند، اما شترمرغ حساس است. ویرمی در حیوانات نشخوارکننده اهلی مثل گاو، گوسفند و بز به مدت یک هفته پس از آلودگی باقی میماند. بیماری در حیوانات اهلی هیچگونه علائم مشخصی ندارد و خطر انتقال بیماری در انسان در طی ذبح حیوان آلوده و یا یک دوره کوتاهپس از ذبح حیوان آلوده وجود دارد) بدنبال تماس با پوست یا لاشه حیوان (همچنین تماس با خون و بافت بیماران بخصوص در مرحله خونریزی یا انجام هرگونه اعمالی که منجر به تماس انسان با خون، بزاق، ادرار، مدفوع و استفراغ آنها گردد باعث انتقال بیماری میشود. بیمار در طی مدتی که در بیمارستان بستری است بشدت برای دیگران آلوده کننده است، عفونتهای بیمارستانی بعد از آلودگی با خون و یاترشحات بیماران شایع هستند.